Aşksız Ev Şiiri - Muhammet Üresin

Işıkları açılmıyor hala akşamları bu evin
Odaları ısınmıyor faydası yok günün güneşin
Çocukları uğurladım bitti bayramları içimin
Sokakları bile tanımıyor artık bizi bu şehrin

Çığlıkları hiç dinmedi ki susturamadım kalbimi
Yastık yüzü görmedim uyutamadım ki hiç kendimi
Çaldıklarını helal ettim bana bir tek sen gerekli
Olanları telafi ederiz sen bir kalk gel yeter ki

Yalnız ben değil ki koca bir şehir özledi seni gel
Aşk sızmıyor artık duvarlarından ıssızlaştı bu ev
Hayli değişti seni beklerken çok yandı kalp hasretten
Bak sızlıyor her yerim ben çok fenalaştım n'olur kalk gel