İhtiyatla bakarım, gönül penceresinden,
Canım çok istese de, peşlerinden gidemem,
Hiçbir şeyi çözemem, hayat bilmecesinden,
Abartısız yaşarım, ama aşksız edemem.
Dilimin kenarında, hiç düşmeden oturur,
Ne kadar zorlansam da, seviyorum diyemem,
Bilirim de söyleyen, yüklerinden kurtulur,
Abartısız yaşarım, ama aşksız edemem.
Ellerimin içinden, mecnunluk veda eder,
Yaşarım içtenlikle, gerçekleri göremem,
Boynuma sarılırken, ansızın çekip gider,
Abartısız yaşarım, ama aşksız edemem.
Gözlerimin önünden, hayali hiç eksilmez,
Sonucu ne olacak, istesem de bilemem,
Öğrendim hatıralar, yüreklerden silinmez,
Abartısız yaşarım, ama aşksız edemem.
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 20:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rafet Haznedar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/24/asksiz-edemem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!