Aşksazıyla Şiiri - Ayşe Uçar

var’dan geldim yoktayım
yerle gök arasında şavkıyan yanan sönen çıralar gibi
yana yana söne söne
titreşiyorum

aşksızlığınla

yüzüme ince ince yürüyen içli bir yağmur damlası hasretin
feryatlarla günler eskitiyorum ayrılığın ıslak dualarında
gündüz ve geceler dağlar boyunca arşa yükselen
gökyüzüne savurduğum sözlerin hüsranın
nice ah’larınca

kederdeyim

sonsuzluğu yalayan süreğen bir ateş gibi yangınlardayım
ışığın harelerinde ve kırık pervanelerde boylu boyunca
kavrulan kelebeklerin ince ağrısıyım
dökülen küllerimse aksın ağıtlarca
hiçliğin obruklarına
ağzına

özlemindeyim

esen rüzgârların faysalında ateşim dumanım
yere saçılan çürük nar tanesiyim nazeninim suyum tükendi
bir damlacık ah’ım ah’ların içinde
ölü bir kökten şıvgınlanan filiz
dal veren körpecik
bir nüveyim

ah’ yârim
her gün yüzünü yıkayan güneşleri öpüyorum tutkun dudaklarımla
aşkı bir gül yaprağında uyutup ağlatıyorlar bağlar içinde
seni anlatamıyorum başı dumanlı yaylalara ovalara
kardelenlere eş kokunla savrulurken kalbim
hasretine hepten gebeyim

var’dan geldim yoktayım
yerle gök arasında şavkıyan yanan sönen çıralar gibi
yana yana söne söne
titreşiyorum

ölümlerdeyim biçâreyim
aşksazıyla

hiç bilmiyorsun ruhum ruhuna kıyımsız göçlerdeyken

2010202516:54