Aşksa Çılgına Çekmiştir Adını

Aşk küsmüştür
geniş kuyularda yankıyken ses
sardın başına yağmurları
kıyısına yaklaştın tutkulu sarışların
yalnızlığın haşmetiyle kaldın

aşktır yaratan şekilde bizi
balçık alnımın yufka lığına işlenir
yaşıma düşer tufanın dili

insan gömülme hissiyle uyanır
geriden bağırır asırlarca
yalan bir tarihin yazıldığını

açlıktan kırılır sokaklar
döl yatağına fırlar saldırı okları
kırılır tellerinde saçların siyah bozkırı
ölüm ifrazatı dağların yoksul gezisiyle
çatısı direksiz çağ, aklıma gelinmez oyun

aşk, çılgına çekmiştir adını
tuttuğu yeri karartmış veya aydınlatmıştır
bakmıştır en bakılmaz yere
dalgaların üzeri melek kanadı
köpürmeye bırakmış kavganın kirini

çılgınca geliyor yekinmek
duvarlara ve sığırlara bağırmak
yerin gizi ve göğün ifşası
aşkın izleriyle beslenir
aşksa çılgına çekmiştir adını
bir oyunun anlaşılmaz perdesinde