Aşıkların külü sönmez harlıdır
Estikçe savurur ateşi cana
Gönül dağım güneş bekler karlıdır
Doğmadın vefasız aşkolsun sana
Ömrümü ben sana armağan verdim
Sen hasret zehrini içirdin bana
Merhemi sendedir tükenmez derdim
Sürmedin vefasız aşkolsun sana
Çaldın yıllarımı harcadın yazık
Siyahlar doladın bu seven başa
Ayları günlere kattıkça azık
Gelmedin vefasız aşkolsun sana
Hasret tespihini çeker giderim
Sonunda öğrettin sabrı sen bana
Bir tek seni sevdim yemin ederim
Bilmedin vefasız aşkolsun sana....
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 17:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!