Hangi fırtınalardan sonraki durgunluksun
Kaç rüzgarı fırtına koparmadan sakinleştirdin,
uyuttun koynunda, kim bilir
Kaç yağmur senin sükunetinle boran olmadan çekip gitti,
Toparlanıp göz pınarlarından…
Kim bilir kaç kere yanardı bu ev, bu eşyalar
Kavurucu yalnızlığının kıvılcımlarından.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta