Aşknüma Şiiri - Senanur Erdevir 2

O gece idam ettim bütün Şiirleri
Belki acım hafifler diye
Derdimi anlatamadım bir türlü
Yine şiirlerle yıkadım ceset olmuş bütünlüğümü
Bir ses fısıldıyordu kulağıma
Sanki kuş cıvıldaması gibiydi
Ey Andelib-i Aşk o sendin biliyorum
Aşk-bâzi cümleler kurma bana
İnanırım bak
Aşk-nüma edeceksen gel koynuma
Yoksa benim dermanım yoktur bu oyuna
Benim hâlimde budur huyum da
Kabul edene EyvAllah etmeyene Amenna

Müsterih bir akşam üstüydü
Mübtela-yı Aşk’tan bir şair makam-ı saadette gurub-i şemsi seyrediyordu.
Mütehassir bir Bey oturdu gönlünün tahtına
Sanki Hande-i Aftab gülümsüyordu karşında
Ey Gülüm sen gülünce İnfitah-ı Ezhar açardı Şükûfe-zârım’da
Kuşlar uçardı yüreğimin gök semâsında
Bütün suçlular idam edilirdi infaz tahtında
Dünyam güzelliklerle dolardı yüreğime ayak bastığında
Leyl ile Seher, hûr olurdu her bakışında..
Mavi gözlü bebekler doğardı dudaklarının arasından çıkan her satırda..
Şiir, Gurur, Sabır ve Huzur..
~~~~~~~~~~~~~~
Öyle değil mi Azizim?
Şu dizelerin biri bile sirayet etmiyor mu aklına?
Aşk Şiiri yazan siz değil miydiniz yoksa?
Ben yalnızlığın adamıyım yalnızlık benim sonum diyen yine siz değil miydiniz yoksa?
Gülmekten alıkoyamıyorum şu
berhûd-besbasınıza
Aşk demek sengdil taşıyan bir adamın evladına mütehassir olması mıydı yoksa?
Aşk demek yâlnızca evlat mıydı yoksa?
O hâlde ben dört evladını bekleyen
lehfan olmuş bir cesettim oysa.
Güzeller güzeli nazenin Şiir’im,
onurundan karınca bile incitmeyen Gurur’um.
Her şeye katlanıp bir tek sevdiğine dayanan Sabır’ım.
Ve ömrümü saadet eyleyen Huzur’um.
İşte merdümgiriz seherimi hûr eden bunlardı varsa yoksa.
~~~~~~~~
Sen ne anlarsın ki aşk davasından?
Taştan bir yürek taşıyorsun o zindanın ardında..
Laûbâli cümleler kurarsın ciddi bir
bezm-i aşk’ta.
Âh şu nüktedan tavrın beni çileden çıkarır sen sustukça.
Susma, konuşma, bakma, yapma... yapma
Sen sustukça kıyametler kopar cebel dağlarımda,
Zindan'dan özgürlüğüne kavuşur dilşikâr ahmaklar,
Andelib-i aşkın’ın kanadı kırılır gök semâda,
Kabirler dolar yeryüzü avluda..
Yine Seher olur Leyl-i Münevveratım’da
Mavi gözlü bebekler anne sütünü beklerken ab-ı bade-reng akıtır Çeşm-i abda..
Yapma Kıymetlim yapma.
Câri bir Senâkâr edeyim bir defa sana
Bendeki harika-i sevda senin şu sengdil yüreğini de keşke eritse sonunda..
Yapma!
Hoş ya bendeki bu inat sendeki kaya yığınından çiçek açtırır EvelAllah sonunda.
Yapma.