Aşkların En Güzeli Şiiri - Sevinç Eroğlu

Hani ürperir için geceleri.
Ağaçta kalan son yaprak gibi.
İşte o vakit sığınırım yüreğine.
Hiçbir şey bu kadar sımsıcak sarmaz içimi.
Hani ağlamaklı olur ya gözlerim,
Bir kuru ekmek avuç içimde gezinirken ben,
Sen peşim sıra,
Hiç kızgın bakışlarla bakmazsın.

Hani vakit gelir uykularından çağırırım ya geceleri,
Kollarında yeniden hayata bağlarsın.

Kokunda cennetten bir bahçede gezinirim.
Ben ürperdiğimde,sen ağlarsın.

Aşkı anlat dediler.
Aşkların büyüklerindendi benimkisi.
Sana koşuşlarım,
Henüz ürkek bir güvercinken.
Ellerimden tutuşun vardı,
Yanaşırdım kasırga sonrası yüreğine.
Aşkların en güzeliydin sen.
Annemdin,
Gözlerinde okyanusların en derini,
Dudaklarında hiç yazılmamış,
Ve hiç böylesine söylenmemiş bir ninni.
Ellerinde şekillenir,
bir tuvalde yeniden yaşam.
Renkler neşelenir.

Hayat bulurum basamak basamak merdivenlerde
Sen varken.

Annemsin,
Aşkların en güzeli!
Ocakta sıcacık tüten çorbam,
Tertemiz beyaz fanilam,
Sevgisiz dokunulmamış beşiğim,
Geceleri yorgan,yastığım,
Kıskandığım,
Bazen kırgınlaştırdığım,

Meleklerden öte diyarlardan misafirim,
Annemsin!
Gözbebeklerinde en parlak umutları büyüten,
Yeniden aşık oluşum,
Yaşama sebebim,
Hayat patikalarımı ışıldatan tebessümüm,

Annemsin!
Aşkların en güzeli.

Sevinç Eroğlu 06/04/2006

1