aşkların bittiği yerdeyim
elimde ten kokunu sakladığım papatya
yüzüne akşam düşmeden gelmelisin
kelimeler ucu ucuna eklenirken
seni bir cümlenin en başında çağırmalıyım
seninle hiç fotoğrafımız olmadı yanyana
fotoğraf çektirecek zamanımız da olmadı
ağaç dallarında kar konukken,saçlarımda ak
ve yüzümde yeni oluşmaya başlamışken çizgiler
aşkların bittiği yerdeyim,bana resmini yolla
üşürsen koynumda ısıtırım
gökgürültüsünde bana sarılırsın
ve gecelere rengini veren yalnızlığını
her akşam kollarımda uyutursun
adını adım bildim seni kadınım
sevincinde yanındaydım acımdı acın
petekleri kıskandırıken bal gözlerin
aşkları bittiği yerde sana başladım.
Kayıt Tarihi : 10.1.2010 12:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!