Aşklarımı Yakıyorum Şiiri - Hayrettin T ...

lânetli bir lav ırmağına attım seni
biliyorum kahırlarınla akıp gideceksin cehennemine
hiddetle karıştıracaksın kirlenmiş geçmişin defterini
çizdiğin çavşır dünyanda çitler öreceksin mutsuzluğa
rastlantı karelerinde eğilmiş açılar çizecek mağrur bakışlarını
bitimsiz saralarda saracak seni yalnızlık
Yüreğime attığın gül kokulu bombalar patlamakta
sararan umutlar döndüler yüzünü güneşe
seni yaktım köz başında gözlerim görmeden
yoklarının açtığı yaralarımı ısıttım ateşinle
acılarların öğretemediğini sen bir gidişle öğrettin
kök saldıran unutulmazlığın ağacından kestim seni
çizgiler çektim artık
sen artık bir sevdasın
İçimdeki aşklar beni avutmayı bıraktı
Hoş çakal isimsiz gidişlerin inançsız özlemlerin gülü
Yolun açık olsun yolu ve sonu olmayan aşklara
Hatırasız tohumlarını içimden ekmeyi bırak
çek oklarını sonsuzun ömründen
sevdanı İstanbul ‘un en büyük seline attım
kuşkulu bulutların nemine gözyaşlarını ekle
dağıttım sensizliği
bedava yeni bir aşk verdi hayat
ciğerimi parçalayan çakal hasretlerinden kurtuldum
uzak duruyorum şimdi büyük aşkımızın ormanından
ayrılığın dalgalarına saldım sallapatilerimi
Bundan böyle, aşk zamanın kaptanıyım
Akrebin tam zembereğine sensizliği yaktım
Attı beni tutkular aşk cennetine…
Gayrı senli aşklarımı yakıyorum sunduğun cehennemle
İçim sıcak,sensizlik ve sen yandıkça ısınıyor yeni sevdam
Sen “değmezmişsin” fiil çekimlerinde bir fil seni attı cennetimden
Gayrı cehennemin dibine kadar yolun açık aşkın imansızı