Aşklarıma Aşkolsun Şiiri - Dilek Mert

Kapılar kapanacak
Bekleyiş nöbetlerimin sonuncu mesaisinden çıkmak üzereyim
Bitiyor bu soğuk işkenceler
Bitiyor kalp ağrım
Sönüyor yürek yangınlarım
Bitmeyecek yalan!
Yazı tura çekişlerim beynimde dolaşan tilkiler biri gider öteki gelir
Közlenmiş bir ayrılığın soğuk hava dalgası yaygın bu ara
Üşür aşklarım benim ben de dört mevsim sonbahar
Ayrılmak da varmış
Aldanmak da varmış sorguluyorum yüreğimi
Aşklarım dökülüyor!
Aşk öğretiyor adama adam akıllı unutmayı
Öperim ben dudaklarımı
Öperim ayrılıklardan boşalan ellerimi sevişirim doya doya kime ne!
Çiçekleri sevemem ben
Gülleri koklayamam
Rengarenk allı güllü eteklerime ziller takamam ben!
Korku nöbetlerine kapılıyor gözlerim gülüşmelerini duyar gibiyim
Yad edilen hallerim akşama kadar çınlar benim sağır kulaklarım
Kanlı katillerim
Hoş gelişler baştan savma gidişler
Geldiler
Gördüler ve gittiler!
Ne garip değil mi?
Gelenleri sevdim ben gidenleri unutmanın arifesinde
Ve hep bekledim ben o gidenler gelmediler!
Aşklarım dökülüyor
Nisan yağmurlarına kozalar örüyorum kapattım kapımı baharlara
Renksiz uçmayan uçurtmalar gazete kağıtlarından uçaklar

Kendimle kala kaldım baş başa düştüm hırpalandım ölmedim
Ayaklarıma tökezlemeyen aşklar uğrasın mümkünse ağırlığımca
Mümkün değil biliyorum!
Aşk sekteye uğrar, bir yerde aşklarda biter
Utanan sen olursun
Aşkolsun aşklarıma utandırdılar beni ayrılık şarkılarına!

(11.01.2013)