Kör yeller süpürür gençliğimi.
Koparmak istercesine,
Sığındığım vadiden.
O vadide oysa,
Anılarım büyür.
Kırık dökük aşkların,
Adresidir anılarım.
Acıyla kavrulmuştur
Ve kervandan düşmüştür,
Vadide kalmış,
Kırık dökük aşklarım.
Kimse bilmez,
Benim aşkla dolu,
Güneş düşmüş semtimi.
Düşlerimi büyüttüğüm,
Yıldızları arkadaşım,
Ve kalbimin ilk durağı,
Mavi bir semttir.
Gül yüzlü insanların,
Gültepe’si
Ellerinden öperim.
Kör yeller,
Süpürmeyin gençliğimi.
Bırakın güneşim,
Çocuk kalsın,
Gökyüzü bana,
Her gece yıldız atsın
Ve vadimdeki ay,
Işığında aşklarımı toplasın.
Kayıt Tarihi : 26.9.2006 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (2)