Eylülden düştü yere sarı yaprak
Acımasız bulutların eseriydi gece
Sabaha kadar ağladı yıldızlar
Veda etti ekime gitme
Sonbaharda kal
Doğanın üzerinden soydu
Bütün urbaları hoyrat rüzgar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ahhh.. Yine bütün suçları Eylüle yükleyen bir güzel şiir daha. Ama sorarım size sevgili Saadet' ciğim,
BİRAZCIK SERİNLETMİŞSE HAVALARI, SEVDALILARA DA ARANIZI SERİNLETİN DEMEDİ YA...
Güz geldi diye göçmen kuşlar gitti Eylülü görün, sevgiliye de vedasızca git demedi ya...
BELKİ EYLÜL GİTMESE EKİM GELMEYECEKTİ, HAKLISIN.
Fakat günleri sayılıydı ve doldu işte. Gitmemeye çare mi var?...
Uzun zamandır özlemiştim o naif kalemini canım benim. Kutluyorum içtenlikle...Nicelerine, sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta