Kederli aşklar gibiyiz aşkım seninle,
Keder dolu hem de aşk.
Biz aşkız aşk ta biz.
Göz gözeyken biz aşkı anlatırız, ayrıyken keder bizi.
Bir damla gözyaşında bir dert, bir keder anlatırız.
Bir bakışta ise binlerce cümlenin anlatamayacağı,
Engüzel aşkı anlatır gözlerimiz birbirine.
Güzeldir en güzel aşka,
En güzel sevgiliye sahip olmak.
Amaaaaa; En güzeli;
Mezara kadar güzel götürmektir.
Onu kırmamak gerekir,
Üzmemek, incitmemek gerekir.
Nasıl bir papatyaya bile bir sabah su vermezsen hemen boynu bükülür,
Bir daha vermezsen solup ölecektir.
AŞK TA ÖYLEDİR!
Bir sabah ona sevgini hissettirmezsen boynu bükülür.
Telafi etmezsen işte o an ölmüştür.
Aşk ta telafiye yer vermemek gerekir.
Hani yukarıda yazmıştım(papatyaya bile bir sabah su vermezsen boynu bükülür) diye! Sizce neden papatya?
Çok güzel bir çiçektir.
Çok naziktir hemen kırılabilir, AŞK gibi…
Çok paralar gerekmez almak için.
Hep ister ki güzel anların şahidi olmak.
Güzel zamanlarda kucaklanmak.
O da sevmemiştir olumsuzlukların telafisi olmak.
İşte aşk böyledir!
Olumsuzlukların telafisini aratmadan yaşanmak istenir.
Saygı duyularak, gururunu incitmeden yaşanmak istenir.
‘’Başkaları’’ demeden yaşanmak istenir.
YAŞANMAK istendiği için, YAŞAMAK gerekir…
Kayıt Tarihi : 31.8.2011 09:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!