Aşklanıyorum 2 Şiiri - Nebile Bakıcı

saat .....3.38

en çok

bütün gece başucumda yanan lambaya üzülüyorum....

dobra dobra sen kokuyor yastıklar

neredeyse dolunaya elçiyim

maddeden öte

maneviyata yakın şiirler okuyorum dost kalemlerden

alabildiğine aşk özentili şarkılar da cabası...

oturmuş aşklanıyorum...

bitmeyecek gibi oluyor özlem

cayır cayır yanıyor ciğerim...

ne yazık !

bir ataşla iliştirilmiş kitaptaki resmine

bakıp bakıp aşklanıyorum...

demir çentikler atıyorum kalbime

özene bezene dualarıma rağmen

sırtını dönüyorsun

tam trajedi...

oysa;

mezhebi geniş bir adam hiç olmadın ki

düşbaz yıldızlar geceme sahte mutluluklar konduruyor

dona kesiyor aniden terim...

peşkeş çekiyor dudaklarım

utanıyorum...

aynalarda sol

camlarda sağ yanım mutlu

veresiye de olsa sevda

tutup aşklanıyorum...

sevimlisinden birlikte gülümsediğimiz bir resim

göğsümün senli benli kıvrımlarında ismin

baktığında münferit şiirler gibiyim..

saat 4.45

yine bir şafak vakti

kızılın maviye dönüştüğü an

hasbelkader bir türküde denk düşeriz belki....

not...

giderken saydım

beş koca öpücük borçlu gittin...

unutma son günümde sorarsan kafamı çevireceğim....

Nebile Bakıcı
20 6 2020