30.10.1958 Mardin / Mazıdağı / Hesena Köyü
Dediler güneş doğmuş
Döndüm baktım gönül pencereme
güneşten daha parlak
bir siluet belirdi
yakın gibi
Uzattım ellerimi
saçlarını okşamak istedim
gözlerim kamaştı
yakıyordu ruhumu
kendide yanıyordu sanki
Gözlerinden yaşlar akıyordu
neden biz böyleyiz
sevgiyle yaşamak varken
üzüntülere boğuyoruz aşkımızı
Uzaktan sevme sevme değil
bu ten seni hissetmeli
dedi
İnsanoğlu işte
arar arar
buluncada
kompleksleri kibirleri tutar
dedim
Bundan sonra biz
arınmalıyız kaprislerimizden
sevgiyle aşkla
mutlu yaşamalıyız
Kayıt Tarihi : 8.8.2008 10:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!