Aşkla Yas Şiiri - Kıymet Sönmez

Aşkla yas kardeş gibidirler,
İkiside acı verir insana
İkisinin de tam kırk mumu vardır
Hepsi sönse de bir tanesi yanar ömür boyu
Kalbinin derinliklerinde
İşte o otuzdokuz mum
Hayatın devam ettiğini gösterir
Yine severiz, yine seviniriz,
Yerine göre güler hatta çığlıklar atarız.
Mutluluk saçarız hem kendimize,
Hem başkalarına
O kalan mum o ışığı verir bize.
Ya intikam için yanar,
Ya yüreklendirmek,ya da cesaretlendirmek için
Otuzdokuz tane ile geçmişi bir kenara bırakmak,
Yanan bir tane ile hayata sıkı sıkı sarılmak gerek.
Çünkü hayat önce bizim hayatımız.
Biz olduğumuz için o aşklar yaşandı,
Biz olduğumuz için o yasların acısını çektik.
Onlar artık yok ama biz hala varız.
O halde niye olmayanın peşinden gidelim,
Onları zaman zaman analım
Hatta güzel günlerden iyiki yaşamışız diye söz edelim,
Kötü günlerden de nerde yanlış yaptık diye ders çıkaralım.
Hala var olan kendimizi
Kendimize layık olacak şekilde yaşayalım.