ey münzevi ve gezgin
bırak ateşin sudaki sesini
önünde soyunan gece
aşkla yıka ruhunu
yeniden aşkla
unutma
'anılar kadar
düşler de besler aşkı'
söz eğiren zaman
hep başlangıç
meşrutiyet yalnızlığı
kalabalık
kaybolan yüzüm
ey gezgin ve münzevi
çöle düşen kırağı da olsan
aşkla yıka ruhunu yeniden
aşkla
bırak ateşin sudaki sesini
Kayıt Tarihi : 7.8.2002 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!