Aşkla Geçiyorum Mevsimlerden

Bir mevsimden başka bir mevsime
Yalnızlıklarla geçtim
Kader zamanı tutsağına benzetsin diye
Acıları seçtim
Ab-ı hayat olsa da
Es geçerek sevinçleri

Ömrümün yıllarını bir bir sararak
Hayatın yollarından geçiyorum
Sadece benim olan bir yalnızlıkla

Acılar durağında ; yalnızlıklarla başbaşa
Aşktan da ziyade ölüme inanarak
Ömrümü tamama erdiriyorum

Bir avuntu, bir teselli olsun diye
Bir aşk hayali çiziyorum yine de
Otuzundan sonra , kırkından önce
Acılardan sevinçlere yol olsun diye
Bir sevda düşü kuruyorum
Ömrümün en yıkıntı , en harabe köşelerine
Güller dikiyorum
Gülüşü şen güller
Güller dikiyorum
Gülsün , şen olsun diye gönüller

Durarak kaderimin dönüm noktasında
Bahardan yaza ; yazdan güze
Ve sonra kışa uğrayarak
Sıcak bir gülüş , içli bir bakış hatrımda
Yalnız aşkla geçiyorum artık
Mevsimlerden mevsimlere…

İksiri şefkat ve merhamet olan
Sevginin sularında dinlendiriyorum ruhumu
Bir derviş edasıyla
Huzuru göğsüme gölge edi(ni)yorum
Hatırlayarak ve unutarak beni
Kendimden geçiyorum
Aşk (sen) şehrine varıyorum
(kalbimin kayıp parçasını aşkta buluyorum)
Yine de insani olan bir sevdaya tutuluyorum
Öğretsin diye bana baki olan sevdayı
Bağışlasın diye ruhuma ahir olan hayatı...
22.09.2010/ Giresun