platonik aşklar
platonik yalnızlıklardır aslında
insan kendisini tanır,her aşık olduğunu sandığında
bir arayıştır hayat
aşkı bulduğun oranda
yalnız kalırsın,
her elveda sözcüğü sonunda..
asıl yalnızlıklar birliktelikten doğar
tükettiği oranda vareder aşk kendini.
aşk kadercidir sevgili kader çizer
rekat rekat hüzünler kılarsın yalnızlığın anatomisine
sözler vardır bir kez çıkmıştır ağızdan
acı çekilir her bir harfine
ne zaman elele tutuşan bir sevgili görsen
bir umuttur dolar içine
hayata inat yaşamak istersin
ama heybende aşk yoksa
umutla beslersin içindeki sevdayı
yine de yaşamak güzel şeydir
aşkla ve emekle güzelleştirilen dünyada...
Kayıt Tarihi : 20.4.2004 17:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Koska](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/20/askla-emekle.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)