Bir bir düşmüşken kaleler
Umutların kırıldığı anları yıkmak lazımdı
Kaçanlar vardı
İhanetlerini yaftalayıp sermayeden yana
Ve biz bir avuç kalmıştık
Bir avuç kavgaya gönüllü
Kimbilir:belkide sonsuza ismimizi yazdıracaktık
Biz avuç nefes gibiydik
Hayat veren kırlarda,ovalarda
Dağlarda kızıl bir ateş yakmıştık
Kentlerde destandık ismini bizim koymadığımız
Ölüm dedikleri neydiki
Biz ölüme koşanlardık
Kurdun pusuda olduğu gecelerde
Gündüzün kurda,kuşa yem olduğu saatlerde
Biz bir avuç emek çiçeğiydik
İhanetin kol gezdiği çirkinliklerde
Ve biz dirençimizle güzelleşmiştik
Zulum tufanlarında,işkence tezgahlarında
Fermanımızıda biz yazdık idam sephalarında
Saldık bedenimizi sonsuzluğa
Tamam öldü dediklerinde
İsimlerimizi bilmeden
Yerime geçecek
Yerine geçeceklerimizi bilmeden
Yeniden dirilerek başladık kavgaya
Bedenlerin öldüğü
Düşüncelerin miras gibi devredildiği
Kavganın aşk olduğu
Zamanız biz
Su gibi berrak
Gök gibi sonsuz
Demir gibi sert
Halkın çocuklarıyız biz
Resim çizer gibi çizdik destanımızı
Şiir yazar gibi yazdık hafızalara kavgamızı
Ve
Bir kavga şafağında
Ölürken bile
Aşkla düştük biz toprağa
Kayıt Tarihi : 23.10.2010 17:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Boş ver
![Ali Kamil](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/23/askla-dustuk-biz-topraga.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!