Aşkken Şiiri - Fikret İzgi

Fikret İzgi
20

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Aşkken

Güneş batıyordu
Kızıla çalıyordu deniz
Yada Gün ağarıyordu aydınlatıyordu yer yüzünü
Aslında ay tepede yakamoz denizdeydi
Yağmur çiğseliyordu caddelere
Gökkuşağı altından geçiyorduk
Gökyüzünde özgür ufka kanat çırpıyorduk
Bir kumsal kenarında yıldızları seyrediyorduk
Deniz üstü yada ay nuru dans ediyorduk
Göz göze kalp kalbeydik
O andı..
Mükemmelliyetin doruğu..
Benim seni bulduğum yer..
Olmaması olması gerekenleri halüsine ettiği an..

Aşktı ve olması gereken herşeyin abartısı
Yanıyorduk yanılması gerektiğinden fazlası
Bağlıydık kör düğümlerle sana/bana
Kusursuzdu her şey
Anlatılası gerekenlerin hepsi anlatılmıştı
Susulması gereken her yerde susulmuş
Sonsuzluğa yelken açmış..
Göz gözü görmez bir sevinç
İğne yere düşmez kalabalık bir kimsesizlik
Yer çekiminin unutulduğu
Yıldızlardan sekerek düşüncelere dalındığı
Bir dakika sonra görecek olmanın vuslat sayıldığı
Adı
Aşk-tı
Aşk-tı adım
Adımız..

Ama aşktı
Bitecekti
Biliyordum
Her aşk biterdi..
Bazen saygısızca..
Kaçarak..
Saklanarak..
Korkarak..
Umursamayarak..
Sıkılarak..
Biterdi..
/
Bitmemeliydi..

En güzel aşkı düşledim o anda
Nasıl tüketildiğini
Nasıl sömürüldüğünü..
Aşktı
Bitecekti
Bitmemeliydi..
Eyyyy Aşk..

En güzel yerindeydi
Zirvede
En tepede
Lezzetinden sarhoş
Başımızın döndüğü yerde..
Aşk
Bitme..
Bitme
Eyy Aşk..

Gitmeliydim
Seni öyle severken
Öyle ayaklarım yerden kesilmişken
Öyle bir adım uzaklaşsam ölecekken
Gitmeliydim..
Tam tadında..
Tam zamanında
Bitirmeden
Tüketmeden..
Aşkken..

Biliyordum
Kimse aşkı ilk bulduğu gibi bırakamamış
Kimse tüketmeden
Bitirmeden
Gitmeliydim..

Biliyordum ki
Yokluğumda bitiremeyecektim
Bitiremeyecektik..
Ne tartışma
Ne anlaşmazlık
Ne uyuşmazlık..
Olmadan
İzin vermeden
Aşıkken
Gitmeliydim..
Ben bu aşkı sonsuza götürmeliydim..
Tek sen
Tek ben..
Aşkı hep yaşamalıydık..
Yeryüzünde kimseye nasip olmamış olanı
Biz sonsuza kadar sahiplenmeliydik..
Şimdi olduğu kadar sonra da
Aynı aşkla..
Hiç tüketilmemiş..
Yıpratılmamış aşkla
Bir ömür yaşamalıydık..

Gitmeliydim..
Gittim..
Gün batımına yüz verip
Adımlarımı bile değiştirip..
Yaşadığını bilerek
Hep beni sevdiğini
Bana aşık olduğunu
Sana aşık olduğumu bilerek
Gitmeliydim..
Gittim..
Bir gece yarısı karanlığa doğru yürüdüm..
İçimde aşk acısı
Gözümde hayalinle
Hep o sevdiğim uğruna öleceğim
Dünyaları vereceğim aşkınla
Gitmeliydim..
Gittim..
Aşkımızı o en saf en aşk haliyle
Sonsuzluğa uğurlayarak
Hiç bitirmeden
Tüketmeden
Gitmeliydim..
Gittim..
Git-tim..
Git..

Her aşk birgün mutlaka biter.. Yıpratıldığı için.. Yaşandığı için... Tüketilir ve biter.. Ama ya hiç yıpratılmaz hiç tüketilmezse? En çok sevdiğini bildiğin anda..Aşkından ölüyorum derken! ? Tüketmeden yaşadığını ve bir yerlerde yaşlandığını bilirken..
Gidersem! ?
İşte aşk o zaman ölümsüz olur..
İşte aşk her zaman aşk kalır..
Gidiyorum sevgilim.. Bu duyguyu hep yüreğimde tutmak için.. Hep sana aşık seni seviyor kalabilmek için.. Senin için.. seni sevdiğim deliler gibi aşık olduğum için.. Ve hep öyle kalması için.. Gidiyorum.. Gittim.. Git..

Fikret İzgi
Kayıt Tarihi : 30.7.2009 23:42:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Fikret İzgi