Aşkkakan Şiiri - Ferhat Topkaya

16 Eylül'dü
Meyhane tadında bir akşamdı
Eymir’e tepeden bakıyorduk
Gece sulara gömülmüştü
Gökyüzü delik deşikti

Mevsim, rüzgarı kuşanmış,
yüklenilen anlamların acısını çıkarıyordu ağaçlardan
yaprak yaprak

Üşüyorduk.. Yalnızdık..
Acemi korkularımız
üstü kapalı, anlamı ardına kadar açık kelimelerimiz vardı
Elimden gelmeyen tek şeydi ya sevdaya tutulmamak
Tutuldum kaldım..
Antik bir rüyaya daldım.

16 Eylül,
Yani bugün
Berhane tatsız bir akşam

Eymir,
okunmuş bir kitap gibi öksüz

Gece içime mi gömülmüş ne,
yüreğim delik deşik

Bir türkü,
acıları kuşanmış sözlerine,
yitirilen sevdaların acısı çıkarıyor yüreklerden
ağıt ağıt

Üşüyorum.. Yalnızım..

16 Eylül dedim ya,
Yani bugün
Yani uyanmışlığım.. uykusuzluğum..

Yıldızların,
ağaçkakanların gökyüzünde açtıkları delikler olmadığını öğrendiğim zamanlardan kalma
alışkanlıklarım,

Şiir kokulu gecelerde uyandığım,
antik rüya tadında,
sensizliğine tutulduğum
acısı alınmamış
aşklarım,

Geleceği olmayan,
tarihsiz tutkulara asılı kalmışlığıyla da olsa
bundan sonra yaşayacaklarım,

Ve sen..

Aşkkakanım...

(16-20 Eylül 2001 [Yeniden gözden geçirme: Ağustos 2010], Ankara)