Allahım sen beni ihtiyaç sahibine bağışladın ben şimdi ziyan olup gidiyorum
O istediği dünyada istediğine ulaşmış ben maneviyata dönüyorum
Kaybettiğim değil kaybettiği vijdan ve merhametsizliğine ağlıyorum.
Bu dünyada yalandık öbür gerçek olan dünyaya yanıyorum
Aşkıyla cehendeme düşürdü fokur fokur kaynıyorum.
Yalanlarla kurmuş aklımı inandırmış saf aşkımı.
Sabır sabır bağlamış buluşmanın yalan bağını
Dinamitle patlatmış gönlümün engin yüce dağını .
Aşkıyla yağdırır zavallı gönlüme soğuk karını.
Kayıt Tarihi : 5.1.2021 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!