Aşkınla Yanmam Şiiri - İsmail Civelek

karar verdim kendimce düşüne düşüne
özlem çeksem hasret kalsam da tatlı gülüşüne
nerde inceldiyse ordan kopsun herkes kendi işine
ateşlerde yanarım da aşkınla yanmam

gururum var benim de serdirmem yerlere
konuşturmam elleri düşürmem dillere
sonu ne olursa olsun ibret olsun aleme
çöllerde yanarım da aşkınla yanmam

bizim aşkımızın hissi duygusu tadı yoktu
son demin deyiz ayrılığın eşiğindeyiz
öldüğüm zaman olsa da sual olsa da sorgu
cehennemde yanarım " aşkınla yanmam "

develi köyü
pamukkale
denizli