Aşkınla Sıvarım Acının Sarnıçlarını

Ters bir rüzgâr sokulur az sonra yüreğimden içeri, arar yosun gözlerini
Unutuluşun şarkılarıyla kükrer için, süpürür çöpçüler yitmiş düşlerini
Gıcırdar aşkın köhnemiş kapıları, haylaz bir özleme dönerim yönümü
Kıymıklara karışıp denizlere açılırım, aşka adarım şu yorgun ömrümü.

Kırık bir rüzgâr sızar birazdan yüreğine, sarar bir ürpertiyle bedenini
Suskunluk bendini aşar sözcüklerin, yollara çizersin aşkın resimlerini
Üşür ellerini arayan avuçlarım, sarı denizlere saklarım sevda rengini
Ruhumun ovalarını talanlasın mevsimler, zemheriler çalsın şiirlerimi.

Meçhul davalar birikti aşkın raflarında, kapanmıyor hicran yaraları
Aşk ki, kimi geçilmez bir sırat, kimi yorgun bir gökyüzü sağanağı
Yangınlar fışkırıyor ovalardan, çiğdem beklemez oldu artık baharı
Hüzün damlıyor yaşam çatılarından, yar göğsünde saklıyor hazanı.

Kurusa da ruhumun sevda suları, aşkınla sıvarım acının sarnıçlarını
Kulaçladım kutsal özlemini inancımla, yorulsa da bedenimin kolları
Tanrıların dağlarına gömdüm sitemlerimi, ne ettimse yerin dolmadı
Acıların halkasını geçirdim yüreğime, yaktım pulsuz mektuplarını…