Aşkınla Çöllere düştüm Şiiri - Ahmet Tan ...

Başım açık yalın ayak
Ne olur halime bir bak
Çölün ateşi çok sıcak
Aşkınla çöllere düştüm

Çok susadım bu çöllerde
Yol yakın mı acep nerde
Sen’i aradım her yerde
Aşkınla çöllere düştüm

Başımda akıl kalmadı
Sabrettim yine olmadı
Kalmadı dünyanın tadı
Aşkınla çöllere düştüm

Sen’i andım hece hece
Ağlıyorum gündüz gece
Biliyorsun halim nice
Aşkınla çöllere düştüm

Resulüm özledim Sen’i
Sevindir Sen’i seveni
Ne olur sevindir beni
Aşkınla çöllere düştüm

Bu çöllerde kayıp oldum
Saçımı başımı yoldum
Kaybolmuşken Sen’i buldum
Aşkınla çöllere düştüm

Sen ki dertlere dermansın
Ol Peygamber-i Zişan’sın
Sen Muhammed Mustafa’sın
Aşkınla çöllere düştüm

Ruhum feda olsun Sana
Rabbim nasip etse bana
Bir daha gelsem yanına
Aşkınla çöllere düştüm

Kavuştursun bizi Rabbim
Sen’i görsem ey Habibim
Tanyeri’yim bîtabibim
Aşkınla çöllere düştüm

DİYARBAKIR