Aşkınla Avareyim Ben Şiiri - Necip Küçük

Sevenler olsa da beni,
aşkınla avreyken ben
dönüp bakmam onlara
serseriyim senle ben

senle yaşamayı hiç sevmem
çünkü aşkınla serseriyim
ömrüm sensiz geçse bile
hayat dediğiniz şey bitse bile
yalnız kendimi severim
çünkü; aşkınla yaşayan,
aşkınla avareyim ben

İçime aksa da hicran
bin aşk düşse de peşime
yalnızlıktan ölürüm de
bakmam dönüp de bile
aşkınla avareyim ben

Aşkın bende bölmem inan
bu aşktan dönmem inan
ahtım sana; ölmem inan
çünkü senle ben
aşkınla avareyim

Gökler ağlar benim halime
gidin söylen yarime
haykırıyorum dünya denen zalime
her gün deli, divane
aşkınla avreyim ben

Geçse de yaşım kırkı altmışı yetmişi
sevmedim başka birisini
yolunda yönünü kaybetmiş sersem
aşkınla avareyim ben

bir şiir yazdım aha işte;
bir yalnışlık var bu işte;
avareyim senle ben

aşkınla gönlüm hasta
içinde duygularım yasta
iki gözüm iki yaşta
aşkınla avareyim ben
İki elimde iki siyah mendil
her gün yolunu bekleyen
aşkınla avareyim ben

(N.K. 30 Ekim 2010)