Aşkınla Şiiri - Zehratülbetül Tokkal

Kalbimi garip bir titreme alıyor gündüzleri
Ne gündüzlerime uyku düşüyor ne geceleri
İçimde yangınlar var dışımda el titremeleri
Korkularım dudağımdaki urçukla belli ediyor kendilerini
Uyku dinlenmektir diyor birileri
Ben ki en çok rüyalarda yoruluyorum seher vakti
Korku ile uyanıyorum bazı geceleri
Bazen ağlayarak bazen hıçkırarak
Bazen uyandığında bir tebessüm sırıtarak
İçimde deli yangınlar var alev alacak
Sönmüyor ateşler çaresizlik bu olabilir ancak
Ya şükrünle uyanıyorum kalbim pıt pıt atarak
Yada günahlarımla kalbimden yaşlar boşaltarak
Yanmak bu olsa gerek diyorum yanmak bu
Nasıl dayanıyordu dervişlerin yanmak buysa ey ulu
Ne uyku tat veriyor bana ne içtiğim bir yudum su
Senden gelmedikçe su bile dindirmiyor susuzluğumu
Gözlerim dışa vuruyor gönlümün uykusuzluğunu
Alevler sararken kalbimi
Buharlar alıyor göz çevrelerimi
Gözlerim dalıyor bazen uzak şehirlere
Gelmeyecek olan treni beklemekle
Kalbim yolculuk yapıyor kabe bulunan ülkeye
Hayaller kuruyor mekke denen şehirde
Yanmak buysa ben razıyım yanmaya
Geceleri daha fazla yak beni aşkınla
Aşkın aşkına aşkla...