Aşkının Ülkesi Şiiri - Aykut Aktüy

Geçemiyorum o korkuyla karşımdaki sokaktan
Kim bilir kaç hatıra takılacak peşime
Evlerin camları göz kırparken uzaktan
Tut elimden çek götür aşkının ülkesine

Ben gitmek istedikçe, bir odadan diğerine
Anılar bakar yüzüme, dalga geçer
Sinmişken kokun yatağın bir köşesine
Uyku saklambaç oynar, “kolaysa sobele” der

Kahkahalar kesilir, ev denilen zindan olur
Bir çift göz eksilir, bakışlar boşluk olur
Nihayetinde bir hayalet, ahbap olur
Bir kayıp şehri arar durursun, seyyah olur…

Sağda solda elbiseler, yankılarda sözcükler
Sessiz çığlıklar kaplar beynimin içini
Pişmanlıklar, üzüntüler, özürler ve keşkeler
Sevgime ortak olur, hepsi birer dost gibi

Savcı sensin, hâkim sensin, delil sensin, karar sen
“Diyeceğin var mı?” ya, tek bir ricam, gönülden
Son bir perde açalım, bir tadımlık ömürden
Sarılalım ölesiye, aşkının ülkesinde…