Öğrenemiyorum sensiz ayakta durmayı
İki gizemli perdeyi sarmışlar yüreğime
İçimdeki acıyı kanatıyor üzerindeki iğneler
Aklıma geldiğince acıyorum
Gerisi boş bir nefes alış
Tohumları ağaçların ve dahi çiçeklerin
Yeni bir yaşama hazırlanıyorlar; mevsimin adı bu
Ben ölüşlerin içindeki duygularımı kurtarma çabasındayım
Ellerimi hançerlesede kader, sıyırma telaşındayım aşkını
Çare yok değil mi gidiyorsun!
Ben dünün düşüncelerini sildim sevgili
Ne yeni biri, ne dost ne de kardeş derdim
Sensiz kalışlarımı cezalandır ve dön artık
Ne gözüm yaşa tahammül eder ne sensiz geceye günüm
Dön benim biricik bebeğim
Aşkının derdindeyim...
Kayıt Tarihi : 14.3.2004 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sensiz kalışlarımı cezalandır ve dön artık
Ne gözüm yaşa tahammül eder ne sensiz geceye günüm
Ne tuhaf değil mi zıtlıklara yem olmak.. Yüreğinize sağlık
Abdi Kadir Birinci
Bence bebeğim kelimeside gitmiş... Ve hatta çok güzel gitmiş. Ama benim hoşuma gitmeyen 'Aşkının derdindeyim.' kısmı oldu. Bişeydeyim veya bişeylerdeyim şeklinde kelime yapısını çok sık kullanıyorsun. Her biri birbirinden farklı ve birbirinden güzel olduğu halde, sanki şiirlerinin hepsi birbirine benziyormuş havası yaratıyor. Oysa değiller.
Benim çok hoşuma gitti şiir. Harikasın ;)
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
TÜM YORUMLAR (7)