Aşkının cennetinden yoksunum

Ah, o yolları yeniden yürüsem.
Zil çaldığında sana gitsem.
Yine soğuk,yağmur hissetmesem.
Yine seni okul yolunda görsem.

Unutmak bana en ağır ceza.
Vazgeçmek ise ruhuma uymaz.
Sadece elimde anılarım yeter.
Daha kötüsü ise onları unutmak.

O sevdanın heyecanı hala belleğimde.
Gülümseyen güzelliğinin esiri oldum.
En güzel aşkı ben senin sayende buldum.
O anılarımızı hep hafızamda korudum.

Hani,dolmuş durağında bakışmamız.
Durup dönüp birbirimize bakmamız.
Aşkımızı gözlerimizle anlatmamız.
Okul yolunda aşkımızı aramamız.

Sen unutulmaz bir sevdasın aklımda.
Bil verdiğin her umut mutluluğum.
Bir gerçek var ki... o da aşkım olduğun.
Okul yolu şimdi başka aşkları yaşıyor.

Bizim aşkımızın vakti çoktan geçti.
O artık Araf'ta cezasını çekiyor.
Bu aşk dan kaçtım tıpkı Uhud savaşı gibi.
Şimdi aşkının cennetinden yoksunum.

Her şey eskisi gibi olsa.
Tövbe bir daha durmam.
Bir daha yanıma varsan.
Kalbimi kökünden alsan.

O caddede pencereni gözlüyorum.
Perdeyi aralayıp bakınca seviniyorum.
Hele birde pencereye çıkınca mutluyum.
Şimdi ise bu şanstan bile yoksunum.