Aşkının Acı İzleri Şiiri - Elif Demir 2

Ölmüştüm ben.
Görünürde öyle değildi belki ama,
Ölmüştüm...
Aslında öldürülmüştüm belkide.
En sevdiğim tarafından,

Sen tarafından.
Duygularım öldürülmüştü.
Umutlarım, hayallerim
Yaşama hevesim bile.
Bir başkasına devredilmişti,

Bir başkasına verilmişti bana verilen umutlar.
bir başkasına verilmişti hayallerim.
Bense kimsenin bilmediği bi yerde
Fark edilmeyi bekleyen cansız bir beden misali,
Bekler olmuştum seni

Nafileydi bekleyişlerim .
Fark etmeyecektin kaybettiğinin değerini .
Ama peygamber efendimizin de dediği gibi,
Seni kıran değerini bilmeden ölmez ki.
Anlayacaksın sende beni .

Belki kıvranacaksın acından.
Belki ağır gelecek vicdan azabım sana,
Taşıyamayacaksın...
Son pişmanlık fayda etmeyecek yine.
Dövüneceksin bi süre.

Ama ne ben geleceğim sana,
Ne sen ulaşabileceksin bana
Ben ölen duygularım arasında büyüyeceğim.
Sen ise çürüyeceksin,
Pişmanlıkların arasında...