AŞKINI DEMLE ÖYLE GEL
Aşk pınarın kurumuş susuz kalmışsın,
Abı-hayat diye hep zehir yudumlamışsın
Cehennemin dibini, Cennet sanmışsın,
Oysa hâlâ kalbimde saklı duruyor yerin...
Duyguların dumura uğramış senin...
Sana kem söyleyemem dilim varmıyor,
Sol yanımda ağrı var kalp dayanmıyor,
Körmü oldu gözlerin yanıyorsun görmüyor,
Beni şaha kaldırırdı sıcak esen meltemin...
Özlemini çekerim efsunlu sürmeli gözlerin...
Her halini severim gül bağına benzersin,
Deli taylar gibisin hoyrat hoyrat gezersin,
Nefes nefese yaşa aşk sana hayat versin,
Yeni ufuklar için rıhtıma yanaştı gemin...
Özlemini çekerim o doyumsuz busenin...
Son gördüğüm halin melekleri andırır,
Girseydim volkanına bilirim ki yandırır,
Sinende aşk tepeleri beni aşka çağırır,
Ne söylersen söyle güneşlidir seherin...
Kalbimdeki aşkı-sevdan derindir derin...
Ne zaman sevdaya aşka susarsan,
O sıcak anıları muhabbetle anarsan,
Yanımda yöremde kim umursamazsan,
Aç kollarını sevgilim demlensin demin...
Aşkullah yolcusuyum yeminim yemin...
Kayıt Tarihi : 17.7.2020 21:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!