Ömrüm seni sevmekle, geçip gitti bilirsen,
Ömrümce senin aşkına yandım seviyorken,
Sensiz’ mi bıraktın beni sen şimdi güzel yar,
Ömrümce senin aşkına yanmış birisiyken.
Bensiz yapamazdın hani sen şimdi ne oldu,
Sensiz gelecek dert_ üşüyen kalbime doğdu,
Ben sevdana yandım, niye hicranla yakarsın,
Ömrünce senin aşkına yanmış, birisiyken.
Yıllarca senin aşk_ına, yanmaksa boşaymış,
Aşkında yanıldım, seni sevmem de hataymış,
Yar söyle, neden böyle, severken gidiyorsun,
Ömrünce senin aşkına yanmış birisiyken.
Hicran dolu gönlümde biten aşkına yer yok,
Sen sevda nedir anlamadın dönme gerek yok,
Ben taş basarım kalbime sensiz de yaşarken,
Verdin bana dert, aşkına yanmış birisiyken.
Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün
A.Yüksel Şanlı er
06 Kasım 2010-11-06
Antalya.
Kayıt Tarihi : 6.11.2010 22:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!