Saçların alevdi, gözlerin kömür;
Özlemin içimde dağ gibi büyür.
Sensizim, bu yürek bedende çürür,
Aşkına yanarak geçti bu ömrüm.
Şu gönül derdime çare bulunmaz,
Mutluluk parayla satın alınmaz,
Toprağın olunur, sensiz kalınmaz,
Aşkına yanarak geçti bu ömrüm.
Pervane oldum ben.. kopamıyorum,
Senden uzaklarda yapamıyorum.
Ne yapsam içimden atamıyorum,
Aşkına yanarak geçti bu ömrüm.
Kayıt Tarihi : 17.2.2011 08:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necmettin Pek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/17/askina-yanarak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!