AŞKINA Sarılıp YATTIM Şiiri - Ramazan Kılıç

Gül açınca,gülü seven,deren,çok olur.
Gönül de aşıksa,her gün ömür yok olur,
Simsiyah saçların bir gün gelir ak olur,
Günler geçti hep aşkına sarılıp yattım.

Gurbet bela gibi düştü önüme,
Zalim hep yön çizdi,ömür yönüme.
Aklım, takılınca mazi günüme,
Her zaman aşkına sarılıp yattım.

Gülmeyi unuttum,seni unuttum,
Bazen o ben deki, beni unuttum,
Gönlümü kandırdım her gün avuttum
Yine de aşkına sarılıp yattım.

Gönlüm delilendi de ben seni aradım,
Ne mazimle kötü oldum, ne de yaradım.
Çilelerim takip etti, hep adım adım,
Bu gün de aşkına canım sarılıp yattım

Gece sokaklarda dolaştım durdum,
Kendime bir değil, bin soru sordum,
Yordum, yıllar geçti, gönlümü yordum,
Bu gün de aşkına sarılıp yattım.

Kurşun paralamaz, bu yüreğimi
Zalimler,anlamaz ki dileğimi,
Büktürmem, bükemezsin,bileğimi,
Çünkü, ben aşkına sarılıp yattım,
Aşkına inandım,Rabbime taptım.

İstanbul 2009