Aşkına Koştum Şiiri - Yunus Hüseyni

Aşkına koştum gece ile gün ile
Gül yaprağından aşk şarabı içtim
Bana benzeyen bülbül-ü şeyda ile

Aşkın koştum gece ile mehtap ile
Güne, gecenin karanlık örtüsünü örttüm
Benimle aşka ağlayan ahbap ile

Aşkıma koştum tükenmez dert ile
Vuslatım olunca bitecek bu çile
Koştum zikrim ile şiirim ile

Aşkıma koştum, ahir ile zahir ile
Divane oldum aşk adlı zehir ile
Görsen sorar mısın bu kimdir diye

Aşkına koştum, ilim ile dilim ile
Sırtımda hırkam elimde kilim ile
Sormak hakkım tabi, bu zulüm niye

Aşkına koştum dünyanın cahiliyim
Gönlünü açarsam sevdanın ehliyim
Ben senin değil aşkının esiriyim

Aşkına koştum biçare ettin beni
Sana çıkan yolarda, aşkı beklemeni
Aşta yanmanı, nasip etsin Mevlam sana

Aşka koşarak harcadım zamanımı
Ya Rabb! Ya al bu aciz canımı
Ya kavuştur sevdamla cananımı

Aşka koştum gözyaşım ile
Cellat önüne koyduğum başım ile
Kurtar beni bu bahtsız bahtım ile