gül ile başladık biz bu aşka
gül verdim sana güleyim,gülelim diye..
sen, hırçın bozkır gibi kuruttun..
şimdi ne oldu sen başka,ben başka
aşkına inat var bir yokluğun
bu,aşkın kaderimi alın yazısımı
hasret çeken var, bir yanda ağlar
gönül acısı kanar bir yanda..
destursuz hem gir kanıma
hem aşkına inat bir yokluğun
böylemi sürmeli sence..bizce
biz yağmurlar beklerken,beraber
bu boş kuraklıkta ne,fırtınada ne
sürmesini istiyorsam böyle değildi
kelepçenin ayrılan iki tanesi gibiyiz
papatyanın dağılan yaprakları halimiz
baharlara,aşkına inat bir yokluğun
ve yanlızlık fethederken tüm benliğimi
sen sür sefanı istersen devran kızı..
ben böyle yaşamaya alıştım sayende
kaybolsada içimde yeşeren mutluluklar
içimde sana dair hala bir umut var..
ama engel, aşkına inat yokluğunda var
Kayıt Tarihi : 25.6.2010 14:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!