Aşkına Giden Yollarda...

Ey sevgili,
Aşkına giden yollarda bırakırsan beni analı babalı yetim,
Küserim hayata ağlanacak olur hal ahvalim.
Esirgersen gamzeli yanaklarındaki gülüşlerini,
İştahtan kesilirim sararır benzim betim.

Ey sevgili,
Aşkına giden yollarda bırakırsan beni çarnaçar,
Yaşanmamış gam ve tasalara olurum düçar.
Uzaklardan da olsa görmezsem nur cemalini,
Muhammedi gül bahçelerime baykuşlar konar.

Ey Sevgili,
Aşkına giden yollarda bırakırsan beni gözlerim yaşlı,
Kıymet arzetmez parmağımdaki yüzük olsa bile zebercet taşlı.
Celallenmek bile öylesine yakışıyor ki sana,
Korku salıyorsun zalimlerin yüreğine oluyorsun aslan bakışlı.

Ey sevgili,
Aşkına giden yollarda bırakırsan beni kendi halime,
Taşıyamacağım yükler yüklenir kamburlaşmış belime.
Sana olan manidar duygularımı anlatmaktan aciz kalırım,
Tarifsiz yorgunluklar girer adını şakıyan dilime.

Ey sevgili,
Aşkına giden yollarda bırakırsan beni aç susuz,
Kaçar taamların lezzeti olur sanki yağsız tuzsuz.
Söner hayat ışıklarım girerim aşkın çıkmazlarına,
Hayatın meşakkatli yollarında kalırım bir başıma kılavuzsuz.
18-20/Mart/2014