Aşkın Yüzünde Hüzne Sarılır

Yapayalnız Bir Yağmur akşamı
Camlardaki Damlaların Akışında
Yüzün Akseder Görürsün yansımanı
Aşkın Yüzünde Hüzne sarılır.

İçinde derince bir hasret
Dalıp gidersin apansız bir yerlere
Ellerin uzanıverir bilemezsin, nereye?
Ve aynada bulunca kendini
Gözlerin bir şeyler anlatır
Ağılı bir şarkı gibi
Aşkın Yüzünde Hüzne sarılır.

Ay ışığı çeker seni
Hatırana sarılıp ısınırsın
Bir yaz düşü özlemin
Sarılıp sevdiğine, öpersin
Ayın ve denizin şahitliğinde
tutkuya dokunur hasretin.

Olmaz düşüncelere inanırsın
Olmaz acılar alır seni benden
Ve inatçı bir ayrılık olur Sevdan
Aşkın Yüzünde, Hüzne sarılır.

Ne gecelere sığınabilirsin,
Ne günün kalabalığı doldurur içini.
Teninde ayın yansıması;
Sulara bakarsın kırılır ayna.
Ve ayrılır gece kendinden,
Parmaklarım güneşe dokunurken.
Yüzün gözlerime sarılır
Kirpiklerin çarparken yanağıma
İlk günün öpüşleri gibi uyanır sabah.

Hatırladıkça her suskunluk bir haykırış olur
Bağırıp çarparsın sevdanı duvarlara
Kırılır Ayna Kırıklarında suretin
Gözlerin ararken bir şeyleri
Aşkın, Yüzünde, Hüzne sarılır…

Şimdi Ve sonra,
Ben Aşkını Yüzüme Sarıp,
Hüznü derin sulara bırakıp,
Seni sevebilmeyi başardım,
Aşkın artık yüzümdeki
O iki yıldıza sarılsın diye yıldızlara bakıp
Şarkılar söylüyorum Adına
Bir gün mutlaka,
Bir, Gün.
Bir,
Sen...
Varsın Hayatımda