Aşkın Yüzü Nankörmüş

Sessizce oturur yüreğim efkam'ına
kapanmaz bir ufuktur bu saatler gözümde.
İki damla yaş tutunmuş
açılan yaradır deyip, böyle kalışıma.
Bir kaçak gibi sokul, gel sende
her yeri ıslak nemli gözlerim;
yağmur mu getirdiğin? Efkar mı!
yaralı bulut mudur içimde koşturan?
Bir fırtına kopardın, bir kıyamet
yüzünü görmediğim bu aralar!
Aşkın yüzü nankörmüş, öğrendin bak sende.

İki bardak düşmüyor bu aralar masamıza,
sokaklar tanımıyor yalnız yürüsem beni.
Bir kelam etmiyor içim, kelimeler mi kaçak?
Güneş bozuk ikimize bu sonbahar zamanı.
Siyaha isyan var, her tel saçım düşüyor ak'a
ömürden veriyoruz hesabı peşin, ey yüreğim!
Aşkın yüzü nankörmüş, öğrendin bak sende.