Aşkın yudumu Şiiri - Reşat Karslı

Çok yorgunum yârim, gidemem artık,
Yollarım kapalı, boran kar benim.
Vuslatın kapısı, yüzüme örtük,
Dönülmesi şu gönlüme zor benim.

Birikmiş bir ömür, özlemim sana,
Sensiz mutluluklar, haramdır bana.
Aşkı gözlerimden, iç kana kana,
Sevdan yüreğimde, yanan kor benim.

Kanadı bağrımda gül çiçek lalem,
Yakamdan düşmedi, keder le elem.
Ağlar dide-ler-in, ben nasıl gülem,
Suretin geceme, inen nur benim.

Sevdim ama yüzün, etmedim kara,
Şu gönlüme açtın, onulmaz yara
Deseydin gelirdim, ben ardın sıra,
Bağladı yolumu, nazlı yâr benim.

Ne kadar kaçsamda götürmez yollar
Yüküne el atsam, kalkmıyor kollar
Bağlasam başına, yeşille allar,
Yüzüm nasıl güler, gelde gör benim.

İzlerin kalmadı, sokaklarımda,
Beklerim gönlümün, duraklarında.
Derdim sardım sabır, kundaklarında,
Gönülgahın duracağım yer benim.

Boynumu bükünce, iki kelamın
Uzaktan salmazsın, neden selamın
Kudret ten çekilmiş, senin kalemin
Aşk yüzünden gözüm, oldu kör benim.

Delikanlı adam, canıyla sever,
Sevdiği güzeli, her daim över.
Ayrı düşmüş candan, dizini döver,
Gönül kalesinde, duran sur benim.

Yorgun-şair
08.11.2024