Hani, ölünün üstüne toprağın bindiği gibi
Ruhumun yalnızlığını fırsat bilipte geceler,
Hani, sağanak yağmurun göklerden indiği gibi
Gönlüme binen bu yükü nasıl anlatsın heceler.
Dilim ahraz, halim mahzun, yüreğim yangınlardadır.
Geçmiş gitti, yarın meçhul ve aklım çıkmazlardadır.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
