Yalnızlık türküsünü,
Dilimden düşürmez olmuştum.
Kendi atmosferimin içine girerek,
Yalnızlığa,
Hanidir alışır olmuştum.
Düşlerimin hiç birisine,
Sözümü geçiremiyor,
Hiç birini dilediğim renklere,
Boyayamıyordum...
İçimdeki o güzel düşlerin,
Doğru dürüst,
Tadını çıkaramadan,
Bir anda silinip gidiyorlardı.
Sararıp soluyor,
İnsanlığımdan çıkıyordum,
Aşkın yoluna...
Kayıt Tarihi : 29.12.2021 13:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!