Aşkın Yolu Şiiri - Döndü Dülger

Aşk zamana, mekâna, akla rest çeker.
Bütün gürültü bir bir kesilir,
Galibiyet yenilgilere, umut hüzne hükmeder.
Hakimiyet sanki sendeymiş gibi,
Süt limanına döner çetin muharebeler.
Aşk düşünce kalbe,
Fırtına sonu sessizlik hükümdar olur.
Sisli bulutlar beyaza, karanlık gökyüzü maviye,
Hırçın dalgalar sakinliğe bürünür.

Aşkın hayali bile yüreğe huşu, ruha şifa olurken,
Ahh! Bir de gün ışığı gibi girse odana,
Bir meltem olsa değse yanaklarına.
Bir nefes olsa daralan bağrına.
Masala ne gerek var, yaşarsın kana kana.
Gözlerini gözlerine mühürlese,
Ellerini, ellerinle birleştirse,
Birde, birde gülüm diye seslense,
İşte dünya durur, dolaşırsın sevda vadilerinde,
Ecel bile gelse offfff demezsin,
Yanmaya razıyım der koşarak gidersin.
Aşkın fikrine, zikrine, gönlüne kurduğu gizemi kimse çözemez.
Kalbinin dili çözüldü mü arşı titretir, söz dinlemez.
Susmaz gönül, ferman dizsen de fayda etmez.

Aşk bu ya, aşkına gurbetsen vay hâline.
Sevdanın kahrı ağırdır, gözüne uyku girmez.
Geceler sessiz sessiz çökertir seni merhamet etmez.
Hasretin narı yakar da yakar bir türlü sönmez,
Ahhh! Ölmeden bir gelse der, boyun büker,
Aşkın zemzemini bir damla da olsa,
Yorgun yüreğime serpse ümidini yeşertirsin.
Hergün, her iç çekişte, binbir dilekle Arz'a iletirsin.
Aşkın affı yok, aşkın yükü zor,aşkın gömleği kor,
Aşkın yükünü en iyi aşkın eleğinden elenerek öğrenirsin.....