Aşkın yol ayrımı Şiiri - Hakkı Köse

bir bıçaktı ateşten
bakışın,
dışsallarken ruhunu
günü sonsuzluğa taşıyan
ayışığının
-yırttı-
hayatı ölümleyen sessizliğini
bakışların,
acımasızdı
çığlık çığlıktı
çakallarken geceyi yitik ormanda
ölümü unutturan depremin
dinmemişti
hala
dipten gelen dalgaları
alevler üşüyorken kasıklarında…

çırılçıplakken!
sevişmenin tam ortasında
ve
çıplakken ruhun
nefesin bulutluyordu boşluğu zambakla
-şişti-
damarları
incecik selvi boynun…
……………..
gelinmişti!
aşkın yol ayrımına…

bitemezliğin farkında!
seçimdi isteği
öznesinden,
nesnenin
yol ayrımında;
bilemedi,
bilinemedi,
her seçim bir kaybedişti aslında…

oysa!
arınılamazdı çelişkiden,
diyalektiğinde aşkın,
öncesizlikten sonsuzluğa
-sevda yolunda-
yazgılar paylaşılmak zorunda!
değildi suçu tikelin;
inanmalıydın buna,
birey tümelden ayrımsanamaz!
inanmalıydın
-yanlış hayat-
doğru yaşanamaz…

doğru yaşanamaz,
yanlış hayat,
sevdalarda da…