Bir rüzgârın yumuşacık kucağında bulursun ansızın kendini
Ve içinden gelmez bir nebze çırpınmak kurtulabilmek için
Bilmesen de hangi yaban diyarlara uçup gittiğini
Sormazsın düşünüp kendine bu devri alem niçin
Kapanır gözlerin dünyanın bütün efsunlu renklerine
Tozpembe bir bulutun üstüne yaslayınca sırtını
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta