Aşkın Yeri Şiiri - Ersin Çakmak

Kaldırımda yürümeye çalışanlar var.
Hava ayaz inceden dökülen yapraklar var.
Ben köşe başında burnum düşecek soğuktan,
Isıtır yüreğimi eskimiş unutulmaz anılar.

Hafiften bir kar örter bütün sokakları,
Aşıklar el ele, ayak izleri yazar aşkın adını.
Ben onların arkasında, düşeceğim rüzgardan,
Tutar beni düşürmez aşkın kara anıları.

Gündüz son kahvesini içer çekilir aradan,
Yıldızlar merhaba der bu kara dünyaya.
Evine giden gider,gitmeyenin canı çıkar canından,
Ben aynı sokakta öleceğim şimdi soğuktan.

Bir çift çılgın kalır yıkık kulübe önünde,
Şaşkınlıkları gözlerinde birer sima yıldızı;
Hem korku var yürekte hem sevgi,
Hangisi yener,hangisi kırar bu kuru ayazı.

Yanınca birkere aşk denilen bu koca ateş,
Sönmez olur yürekte,yanar durur ömürde
Karanlık olsun,soğuk olsun,korkutucu olsun,
Alır yerini yüreklerin baş köşesinde.

ERSİN ÇAKMAK