Aşkın Yaprakları Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Boş yere birleşme ey kirpiklerim
En tatlı rüyalar mateme düştü
Bir kasım akşamı gittin ya benden
Aşkın yaprakları hayata küstü

Karanlık ne demek anladım o an
Gözlerim hüzündü gözyaşım hazan
Sensizlik göğsüme vurduğu zaman
Aşkın yaprakları hayata küstü

Sen vardın notama düşen her seste
Sen vardın ruhuma dolan nefeste
Şimdi tüm anılar sonsuz bir este
Aşkın yaprakları hayata küstü

Ne yana savrulsam senden bir iz var
Gündüzler ziyankar geceler çok dar
Sensizlik içimde amansız bir har
Aşkın yaprakları hayata küstü

Başladı ruhumda soğuk savaşlar
Kayboldu içimde pembe telaşlar
Kurudu mevsimler dondu bakışlar
Aşkın yaprakları hayata küstü